Naar inhoud springen

vernujing

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vernujing v /və̽r'nʉ̜̀:jɪŋ/

  1. de hanjeling van 't oppernuuj maken of bie d'n tied bringe van get
  2. de inveuring van get nuuts, wie in e gezèlsjap, de pólletiek, van techniek of weitesjap, wobie waezelike verbaeteringe verwach waere
Aafbraeking
  • ver-nu-jing
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vernujing vernujinge vernujingen
IPA /və̽r'nʉ̜̀:jɪŋ/ /və̽r'nʉ̜̀:jɪŋe/ /və̽r'nʉ̜̀:jɪŋen/
dim. sjrif vernujingske vernujingsken vernujingskes
IPA /və̽r'nʉ̜̀:jɪ̽ŋ̊skʲe/ /və̽r'nʉ̜̀:jɪ̽ŋ̊skʲen/ /və̽r'nʉ̜̀:jɪ̽ŋ̊skʲes/ /və̽r'nʉ̜̀:jɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]