Naar inhoud springen

vertraoging

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vertraoging v /və̽r̥'tr̥ɒ̀:ɣɪŋ/

  1. 'n versjuving van 'n gebeurtenis nao e later moment wie verwach of aangekóndig
  2. 't percès det get lansamer geit loupen of wirke
  3. de hanjeling van 't traoger of lansamer make van get
Aafbraeking
  • ver-trao-ging
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vertraoging vertraoginge vertraogingen
IPA /və̽r̥'tr̥ɒ̀:ɣɪŋ/ /və̽r̥'tr̥ɒ̀:ɣɪŋe/ /və̽r̥'tr̥ɒ̀:ɣɪŋen/
dim. sjrif verträögingske verträögingsken verträögingskes
IPA /və̽r̥'tr̥œ̀:ʝɪ̽ŋ̊skʲe/ /və̽r̥'tr̥œ̀:ʝɪ̽ŋ̊skʲen/ /və̽r̥'tr̥œ̀:ʝɪ̽ŋ̊skʲes/ /və̽r̥'tr̥œ̀:ʝɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]