Naar inhoud springen

vervaeling

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vervaeling v /və̽r'vɛ́:lɪŋ ~ ve̽r'vɛ́:lɪŋ/

  1. 'n ónaangenaam geveul det me gèn intres haet veur get, wie door eintuuenigheid, det zoeazieër kan zeen det me zich geit ergere
Aafbraeking
  • ver-vae-ling
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vervaeling vervaelinge vervaelingen
IPA /və̽r'vɛ́:lɪŋ/ /və̽r'vɛ́:lɪŋe/ /və̽r'vɛ́:lɪŋen/
dim. sjrif vervaelingske vervaelingsken vervaelingskes
IPA /və̽r'vɛ́:lɪ̽ŋ̊skʲe/ /və̽r'vɛ́:lɪ̽ŋ̊skʲen/ /və̽r'vɛ́:lɪ̽ŋ̊skʲes/ /və̽r'vɛ́:lɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]