Naar inhoud springen

vriestèlling

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vriestèlling v /vrí:sté̞lɪŋ/

  1. d'n toestandj worin emes zien plichte neet mieë nao hoof te kómme
    E deil luuj haw gelök mitte deens; die kregen 'n vriestèlling. Ich waas dao aevel geine van.
Aafbraeking
  • vrie-stèl-ling
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vriestèlling vriestèllinge vriestèllingen
IPA /vrí:sté̞lɪŋ/ /vrí:sté̞lɪŋe/ /vrí:sté̞lɪŋen/
dim. sjrif vriestèllingske vriestèllingsken vriestèllingskes
IPA /vrí:sté̞lɪ̽ŋ̊skʲe/ /vrí:sté̞lɪ̽ŋ̊skʲen/ /vrí:sté̞lɪ̽ŋ̊skʲes/ /vrí:sté̞lɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk