Naar inhoud springen

waskeuke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

waskeuke v /waskǿ:kə/

  1. 'n kamer die aangeboewdj is ane keuke, meis gebroek veur 't wasmesjien ennen dreuger in te zitte
Aafbraeking
  • was-keu-ke
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif waskeuke waskeuken waskeukes
IPA /waskǿ:kə/ /waskǿ:kən/ /waskǿ:kəs/ /waskǿ:kəz/
dim. sjrif waskeukske waskeuksken waskeukskes
IPA /waskǿ:kskʲe/ /waskǿ:kskʲen/ /waskǿ:kskʲes/ /waskǿ:kskʲez/

In anger spraoke

[bewirk]