wraok

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

wraok v /ʋrɒ̀:k/

  1. 'n hanjeling die emes anges naodeilige gevolge guuef, die wuuert gedaon veur dem te straoven ómdet t'r get gedaon haet det es ónrech gezeen wuuert
Aafbraeking
  • wraok
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • wraok numme

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wraok wraoke wraoken
IPA /ʋrɒ̀:k/ /ʋrɒ̀:g/ /ʋrɒ̀:kə/ /ʋrɒ̀:kən/
dim. sjrif wräökske wräöksken wräökskes
IPA /ʋrœ̀:kskə/ /ʋrœ̀:kskən/ /ʋrœ̀:kskəs/ /ʋrœ̀:kskəz/

In anger wraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

wraok /ʋrɒ̀:k/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van wraoke
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van wraoke
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van wraoke
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van wraoke
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van wraoke
Aafbraeking
  • wraok
Variaasje