zalf

zalf [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

zalf v /zàl̥f/

1. 'n halfvleujbaar middel det m'n oppe hoed kan oetstrieken en es oetwenjig millesien deentj

   Op die wónj mós se dich get zalf doon.

2. (synoniem) (euverdrechtelik) (graof spraokgebroek) anger waord veur majjenaes

Aafbraeking

• zalf

Aafleijing

• zalve
• demezalf, heksezalf, zinkzalf

Verwantje wäörd

• balsem, kraem, smeer
• instrieke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	zalf		zalve	zalven
	IPA	/zàl̥f/	/zàlv/	/zàlvə/	/zàlvən/
dim.	sjrif	zelfke	zelfken	zelfkes
	IPA	/zæ̀l̥fkʲe/	/zæ̀l̥fkʲen/	/zæ̀l̥fkʲes/	/zæ̀l̥fkʲez/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: zauf

Fins: rasva(fi:) Frans: onguent m, pommade v Ieslandjs: áburður(is:) m Ingels: salve, ointment

Nederlandjs: zalf g Pruus: Salbe v Spaans: ungüento m, pomada v Zweeds: salva g

Wirkwaord

Neet-lemma

zalf /zàl̥f/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van zalve
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van zalve
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van zalve
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van zalve
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van zalve

Aafbraeking

• zalf

Variaasje

• [5] zalftj