Naar inhoud springen

ómgaeving

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

ómgaeving v /ʊ́m'ʝɛ́:vɪŋ/

  1. al det zich kortbie emes of get bevindj
  2. de krink van luuj wo me zich väöl mit ophèltj
  3. (specefiek) de netuur die zich kortbie 'n zeker plaats bevindj
Aafbraeking
  • óm-gae-ving
Synoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ómgaeving ómgaevinge ómgaevingen
IPA /ʊ́m'ʝɛ́:vɪŋ/ /ʊ́m'ʝɛ́:vɪŋe/ /ʊ́m'ʝɛ́:vɪŋen/
dim. sjrif ómgaevingske ómgaevingsken ómgaevingskes
IPA /ʊ́m'ʝɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲe/ /ʊ́m'ʝɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲen/ /ʊ́m'ʝɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲes/ /ʊ́m'ʝɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]