ónèns

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ónèns /ʊ́nè̞n̥s/

  1. (predikatief) neet vanne zelvendje meining, neet instummendj mit 'n zaak, get neet aksepterendj
Aafbraeking
  • ón-èns
Samestèllinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif ónènse ónènsen ónènse ónèns ónènse ónèns ónèns
IPA /ʊ́nè̞n̥se/ /ʊ́nè̞n̥sen/ /ʊ́nè̞n̥se/ /ʊ́nè̞n̥s/ /ʊ́nè̞nz/ /ʊ́nè̞n̥se/ /ʊ́nè̞n̥s/ /ʊ́nè̞nz/ /ʊ́nè̞n̥s/ /ʊ́nè̞nz/
partitief sjrif ónèns
IPA /ʊ́nè̞n̥s/ /ʊ́nè̞nz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) ónèns (toe) (wie) ónèns (geer)
IPA /wì: ʊ́nè̞n̥s tú:/ /wì: ʊ́nè̞n̥s ʝ̊é:r/
Raod

't Is óndudelik of de verbaoge vörm veurkómme.

In anger spraoke[bewirk]