Naar inhoud springen

óngervraoging

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

óngervraoging v /ʊ́ŋər'vrɒ̀:ɣɪŋ/

  1. de hanjeling van 't óngervraoge, 'n rits aan vraoge die me dökker op 'n wiljevlöchtige meneer stèltj aan 'ne verdachdjen of 'ne gevangene
Aafbraeking
  • óng-er-vrao-ging
Synoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif óngervraoging óngervraoginge óngervraogingen
IPA /ʊ́ŋər'vrɒ̀:ɣɪŋ/ /ʊ́ŋər'vrɒ̀:ɣɪŋe/ /ʊ́ŋər'vrɒ̀:ɣɪŋen/
dim. sjrif óngervräögingske óngervräögingsken óngervräögingskes
IPA /ʊ́ŋər'vrœ̀:ʝɪ̽ŋ̊skʲe/ /ʊ́ŋər'vrœ̀:ʝɪ̽ŋ̊skʲen/ /ʊ́ŋər'vrœ̀:ʝɪ̽ŋ̊skʲes/ /ʊ́ŋər'vrœ̀:ʝɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]