óntèlbaar

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

óntèlbaar /ʊ́n̥tè̞lbà:r/

  1. zoväöl det m'n 't neet kan tèlle
  2. (spraoklieër) neet vrie te broeke mit getallen en dus sónger 'ne mieëveljige vorm
Aafbraeking
  • ón-tèl-baar
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif óntèlbare óntèlbaren óntèlbaar óntèlbaar óntèlbaar óntèlbaar óntèlbaart
IPA /ʊ́n̥tè̞lbà:rə/ /ʊ́n̥tè̞lbà:rən/ /ʊ́n̥tè̞lbà:r/ /ʊ́n̥tè̞lbà:r/ /ʊ́n̥tè̞lbà:r/ /ʊ́n̥tè̞lbà:r/ /ʊ́n̥tè̞lbà:r̥t/ /ʊ́n̥tè̞lbà:rd/
partitief sjrif óntèlbaars
IPA /ʊ́n̥tè̞lbà:r̥s/ /ʊ́n̥tè̞lbà:rz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) óntèlbaars (toe) (wie) óntèlbaartj (geer)
IPA /wì: ʊ́n̥tè̞lbà:r̥s tú:/ /wì: ʊ́n̥tè̞lbà:r̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

óntèlbaar /ʊ́n̥tè̞lbà:r/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • ón-tèl-baar