Naar inhoud springen

óntriejerder

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

óntriejerder m /ʊ́n̥t'r̥ìje̽rder/

  1. 'n alkeholisch drenkske det me zich smorgesvreug drink wen me d'n daag daoveur te väöl gedrónken haet, veur zoea de kater te verkómme
    Die richtige alkeholiste zitte zich smorges al 'nen óntriejerder op 't nachkestje, went die kriege zich smorgesvreug door 't riejere gei glaas mieër ingesjödj.
Aafbraeking
  • ónt-rie-jer-der
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif óntriejerder óntriejerders
IPA /ʊ́n̥t'r̥ìje̽rder/ /ʊ́n̥t'r̥ìje̽rder̥s/ /ʊ́n̥t'r̥ìje̽rderz/
dim. sjrif óntriejerderke óntriejerderken óntriejerderkes
IPA /ʊ́n̥t'r̥ìje̽rde̽r̥kʲe/ /ʊ́n̥t'r̥ìje̽rde̽r̥kʲen/ /ʊ́n̥t'r̥ìje̽rde̽r̥kʲes/ /ʊ́n̥t'r̥ìje̽rde̽r̥kʲez/
dat. sjrif óntriejerder óntriejerders
IPA /ʊ́n̥t'r̥ìje̽rder/ /ʊ́n̥t'r̥ìje̽rder̥s/ /ʊ́n̥t'r̥ìje̽rderz/

In anger spraoke

[bewirk]