Naar inhoud springen

Fin

Van Wiktionary
Zuuch ouch: fin.

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Eigenaam

[bewirk]

Fin (Nederlands: Josephine)

Varrejasie


Mofers

[bewirk]

Eigenaam

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

Fin v /fɪ̀n/

  1. (persoeansnaam) 'ne veurnaam veur vrouwlje (in gebroek toet ±1870)
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Fin" mit 'n houflètter. Dao zeen nag anger beteikenisse; dees kan me vinjen ónger "fin" mit klein lètter.

Aafbraeking
  • Fin
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 43, 121.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Fin Finne Finnen
IPA /fɪ̀n/ /fɪ̀ne/ /fɪ̀nen/
dim. sjrif Finke Finken Finkes
IPA /fɪ̀n̥kʲe/ /fɪ̀n̥kʲen/ /fɪ̀n̥kʲes/ /fɪ̀n̥kʲez/

In anger spraoke

[bewirk]