Naar inhoud springen

Zelfkantj

Van Wiktionary

de ligking vanne Zelfkantj

Mofers

[bewirk]

Eigenaam

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

de Zelfkantj m /zæ̀l̥fkáɲ̊c/

  1. (eigenaam) 'n gemèndje en gebied op 't Pruses det tösse de Bós, Zitterd enne Óngerbenk in ligk
Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Zelfkantj" mit 'n houflètter.

Aafbraeking
  • Zelf-kantj
Verwantje wäörd
Zagswies
  • oppe Zelfkantj

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif Zelfkantj
IPA /zæ̀l̥fkáɲ̊c/ /zæ̀l̥fkáɲɟ/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif Zelfkantj
IPA /zæ̀l̥fkáɲ̊c/ /zæ̀l̥fkáɲɟ/

In anger spraoke

[bewirk]