aaflaot

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

aaflaot m (Nederlands: aflaat)

Verbuging

aaflaote, aafläötje


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aaflaot v /á:fl̥ɒ̀:t/

  1. (kirk) 'n kwietsjeljing dore kattelieke kirk van tiedelike straoven in 't vagevuur óm 'n zunj
    Mit 'n aaflaot te verdene, hulps se-n 'n zieël oet 't vagevuur nao d'n hemel.
  2. 'n buus of 'n leijing wodoor 'n vlujstóf, gaas of stroum aafgeveurd wuuert
    De aaflaot waas weer verstop.
Aafbraeking
  • aaf-laot
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 52.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aaflaot aaflaote aaflaoten
IPA /á:fl̥ɒ̀:t/ /á:fl̥ɒ̀:tə/ /á:fl̥ɒ̀:tən/
dim. sjrif aafläötje aafläötjen aafläötjes
IPA /á:fl̥œ̀:cə/ /á:fl̥œ̀:cən/ /á:fl̥œ̀:cəs/ /á:fl̥œ̀:cəz/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aaflaot /á:fl̥ɒ̀:t/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van aaflaote (in naevezats)
Aafbraeking
  • aaf-laot
Variaasje
  • (in houfzats) laot aaf