aanbrögk

'n brögk mit ach aanbrögke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

aanbrögk v /á:nbrœgʲ/

1. (boewkónde) 't deil van 'n brögk det de pelaer vanne brögk of 't sjaor vanne reveer verbindj mitte wörkelike euverspanning euver 't water

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief aanbrök.

Aafbraeking

• aan-brögk

Samestèlling

• aan + brögk

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aanbrögk		aanbrögke	aanbrögken
	IPA	/á:nbrœgʲ/		/á:nbrœgʲe/	/á:nbrœgʲen/
dim.	sjrif	aanbrögkske	aanbrögksken	aanbrögkskes
	IPA	/á:nbrœg̊skʲe/	/á:nbrœg̊skʲen/	/á:nbrœg̊skʲes/	/á:nbrœg̊skʲez/

In anger spraoke

• Nederlandjs: aanbrug^(nl:) g