aanraking

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

aanraking v (Nederlands: aanraking)

Sinneniem
Verbuging

aanrakinge, aanrakingske


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

aanraking v /á:nrá:kɪŋ/

  1. de hanjeling van 't aanrake, d'n toestandj worin emes of get liefelik kóntant maak mit emes of get anges, de eigesjap det twieë of mieë dinger aanein kómme
Aafbraeking
  • aan-ra-king
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanraking aanrakinge aanrakingen
IPA /á:nrá:kɪŋ/ /á:nrá:kɪŋe/ /á:nrá:kɪŋen/
dim. sjrif aanraekingske aanraekingsken aanraekingskes
IPA /á:nrɛ́:kʲɪ̽ŋ̊skʲe/ /á:nrɛ́:kʲɪ̽ŋ̊skʲen/ /á:nrɛ́:kʲɪ̽ŋ̊skʲes/ /á:nrɛ́:kʲɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk