aanrake

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

aanrake (Nederlands: beroeren, aanraken)

Verveuging

raak aan, raakde aan, aangeraak

Wirkwaord[bewirk]

zich aanrake (Nederlands: zich aanraken)

Verveuging

raak aan, raakde aan, aangeraak


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich raak get aan mer ich raak get aan det ich get aanraak ich höb get aangeraak
IPA /ɪç rá:k ʝ̊æd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ç rá:k ʝ̊æd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ç ʝ̊æd á:nrá:k/ /ɪç‿œ̽b̥ ʝ̊æd á:nɣərá:k/

aanrake /á:nrá:kə/

  1. (euvergenkelik) liefelik kóntak make mit emes of get
    Raak die blome neet aan; dao höbbe de hónj euverhaer gepis.
  2. (euvergenkelik) op e bepaoldj oug aafstumme
  3. (euvergenkelik) (ajerwèts) emes geveulig make veur get
  4. (euvergenkelik) (ajerwèts) bie emes inne nak gechte
  5. (óneuvergenkelik) (reflexief) einanger aanrake ([1]), liefelik kóntak mitein make
Raod

Bakkes sjrief dit ouch los es aan rake, meh det is dinkelik 'n fout gewaes.

Aafbraeking
  • aan-ra-ke
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanraak aanraaks aanraak aanrake aanraken aanraak aanrake aanraken aanrakendj
IPA /á:nrá:k/ /á:nrá:g/ /á:nrá:ks/ /á:nrá:gz/ /á:nrá:k/ /á:nrá:g/ /á:nrá:kə/ /á:nrá:kən/ /á:nrá:k/ /á:nrá:g/ /á:nrá:kə/ /á:nrá:kən/ /á:nrá:kəɲɟ/
vergangen tied sjrif aanraakdje aanraakdjen aanraakdjes aanraakdje aanraakdjen aanraakdje aanraakdjen aanraakdje aanraakdjen aanraakdje aanraakdjen aangeraak
IPA /á:nrá:gɟə/ /á:nrá:gɟən/ /á:nrá:gɟəs/ /á:nrá:gɟəz/ /á:nrá:gɟə/ /á:nrá:gɟən/ /á:nrá:gɟə/ /á:nrá:gɟən/ /á:nrá:gɟə/ /á:nrá:gɟən/ /á:nrá:gɟə/ /á:nrá:gɟən/ /á:nɣərá:k/ /á:nɣərá:g/
gebi-jjendje wies sjrif raak aan! rake-v'r aan raaktj aan!
raak aan!
IPA /rá:g á:n/ /rá:kəvər á:n/ /rá:gɟ á:n/
/rá:g á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanrake aanraken aangeraak ó aanrake aanraken aanrakentaere aanrakentaeren aangerake aangeraken
IPA /á:nrá:kə/ /á:nrá:kən/ /á:nɣərá:k/ /á:nɣərá:g/ /á:nrá:kə/ /á:nrá:kən/ /á:nrá:kən̥'tɛ̀:re/ /á:nrá:kən̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣərá:kə/ /á:nɣərá:kən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: aanrake


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanrake ó /á:nrá:kə/

  1. (gerundium) gerundium II van aanrake
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-ra-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanrake aanraken
IPA /á:nrá:kə/ /á:nrá:kən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanrake aanraken
IPA /á:nrá:kə/ /á:nrá:kən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanrake /á:nrá:kə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanrake (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanrake (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-ra-ke
Variaasje
  • (in houfzats) rake aan