Naar inhoud springen

aanranjing

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

aanranjing v /á:nráɲɪŋ/

  1. de hanjeling van 't aanranje, 't dwinge van emes toet liefelik erotisch kóntak, sónger wörkelik seks mit dem te höbbe
Aafbraeking
  • aan-ranj-ing
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanranjing aanranjinge aanranjingen
IPA /á:nráɲɪŋ/ /á:nráɲɪŋe/ /á:nráɲɪŋen/
dim. sjrif aanrenjingske aanrenjingsken aanrenjingskes
IPA /á:nrǽɲɪ̽ŋ̊skʲe/ /á:nrǽɲɪ̽ŋ̊skʲen/ /á:nrǽɲɪ̽ŋ̊skʲes/ /á:nrǽɲɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]