Naar inhoud springen

aanstèller

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

aanstèller m /á:n̥sté̞ler/

  1. emes dae zich aanstèltj, emes dae zich euverdreve gedruueg op 'n misselike meneer
Aafbraeking
  • aan-stèl-ler
Synonieme
Aafleijinge
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanstèller aanstèllers
IPA /á:n̥sté̞ler/ /á:n̥sté̞ler̥s/ /á:n̥sté̞lerz/
dim. sjrif aanstèllerke aanstèllerken aanstèllerkes
IPA /á:n̥sté̞le̽r̥kʲe/ /á:n̥sté̞le̽r̥kʲen/ /á:n̥sté̞le̽r̥kʲes/ /á:n̥sté̞le̽r̥kʲez/
dat. sjrif aanstèller aanstèllers
IPA /á:n̥sté̞ler/ /á:n̥sté̞ler̥s/ /á:n̥sté̞lerz/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk