Naar inhoud springen

aanstichter

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

aanstichter m /á:n̥stɪçter/

  1. emes dae get slechs aanvingk bie emes anges
Aafbraeking
  • aan-stich-ter
Variaasje
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanstichter aanstichters
IPA /á:n̥stɪçter/ /á:n̥stɪçter̥s/ /á:n̥stɪçterz/
dim. sjrif aanstichterke aanstichterken aanstichterkes
IPA /á:n̥stɪçte̽r̥kʲe/ /á:n̥stɪçte̽r̥kʲen/ /á:n̥stɪçte̽r̥kʲes/ /á:n̥stɪçte̽r̥kʲez/
dat. sjrif aanstichter aanstichters
IPA /á:n̥stɪçter/ /á:n̥stɪçter̥s/ /á:n̥stɪçterz/

In anger spraoke

[bewirk]