Naar inhoud springen

allatief

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

allatief m /ála̽tif/ (ouch: /ála̽'tif/)

  1. (spraoklieër) 'ne naamval dae aanguuef det get inne richting van get anges geit (op get aan)
Raod

De klemtoean ligk op dit waord meistens oppe ieëste silbe, meh versjuuf bie de verbaoge vörm ummer nao de twieëdje silbe.

d'n Diminutief van dit waord wuuertj praktisch neet gebroek.

Aafbraeking
  • al-la-tief

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif allatief allatieveallatieven
IPA /ála̽tif//ála̽tiv/ /ála̽'tive//ála̽'tiven/
dim. sjrif allatiefkeallatiefken allatiefkes
IPA /ála̽'tifkʲe//ála̽'tifkʲen/ /ála̽'tifkʲes//ála̽'tifkʲez/
dat. sjrif allatief allatieveallatieven
IPA /ála̽tif//ála̽tiv/ /ála̽'tive//ála̽'tiven/

In anger spraoke

[bewirk]