angstig

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

angstig /àŋ̊stɪç/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑engstig
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers bao neet en kump van oearsprónk ouch neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert daoveur aafgeraoje.

Aafbraeking
  • angs-tig
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 115.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif angstige angstigen angstige angstig angstige angstig angstig
IPA /àŋ̊stɪʝe/ /àŋ̊stɪʝen/ /àŋ̊stɪʝe/ /àŋ̊stɪç/ /àŋ̊stɪʝ/ /àŋ̊stɪʝe/ /àŋ̊stɪç/ /àŋ̊stɪʝ/ /àŋ̊stɪç/ /àŋ̊stɪʝ/
kómparatief sjrif angstigere angstigeren angstiger angstiger angstiger angstiger angstigert
IPA /àŋ̊stɪʝərə/ /àŋ̊stɪʝərən/ /àŋ̊stɪʝər/ /àŋ̊stɪʝər/ /àŋ̊stɪʝər/ /àŋ̊stɪʝər/ /àŋ̊stɪʝər̥t/ /àŋ̊stɪʝərd/
superlatief sjrif angstigste angstigsten angstigste angstigste angstigste angstigste angstigste
IPA /àŋ̊stɪçste/ /àŋ̊stɪçsten/ /àŋ̊stɪçste/ /àŋ̊stɪçste/ /àŋ̊stɪçste/ /àŋ̊stɪçste/ /àŋ̊stɪçste/
partitief sjrif angstigs
IPA /àŋ̊stɪçs/ /àŋ̊stɪʝz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) angstigs (toe) (wie) angstig (geer)
IPA /wì: àŋ̊stɪçs tú:/ /wì: àŋ̊stɪç ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) angstigers (toe) (wie) angstigertj (geer)
IPA /wì: àŋ̊stɪʝər̥s tú:/ /wì: àŋ̊stɪʝər̥c ʝ̊é:r/

Biewaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

angstig /àŋ̊stɪç/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • angs-tig

Verbuging[bewirk]

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif angstig
IPA /àŋ̊stɪç/ /àŋ̊stɪʝ/
kómparatief sjrif angstiger
IPA /àŋ̊stɪɣər/
superlatief sjrif angstigste
IPA /àŋ̊stɪçste/


Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

angstig /'aŋs.təx ~ 'aŋs.tɪx/

  1. engstig