attribuut

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

attribuut ó /atr̥i̽'bʉ̜t/

  1. 'n waezelike eigesjap van get
  2. (spraoklieër) e waord det of 'ne waord dae get zaet euver e zelfstenjig naamwaord
  3. e veurwerp det aan emes of get anges behuuert
Aafbraeking
  • at-tri-buut

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif attribuut attribuutte attribuutten
IPA /atr̥i̽'bʉ̜t/ /atr̥i̽'bʉ̜d/ /atr̥i̽'bʉ̜tə/ /atr̥i̽'bʉ̜tən/
dim. sjrif attribuutje attribuutjen attribuutjes
IPA /atr̥i̽'bʉ̜cə/ /atr̥i̽'bʉ̜cən/ /atr̥i̽'bʉ̜cəs/ /atr̥i̽'bʉ̜cəz/
dat. sjrif attribuut attribuutte attribuutten
IPA /atr̥i̽'bʉ̜t/ /atr̥i̽'bʉ̜d/ /atr̥i̽'bʉ̜tə/ /atr̥i̽'bʉ̜tən/
Raod

De mieëvaadsvorm wuuert ouch gesjreven es attribute.

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk