bóm

'n bóm [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

bóm v /bʊ̀m/

1. e veurwerp mit 'n ómplófbaar lajing
2. (euverdrechtelik) get det groeat en diek is (meis negatief)

Aafbraeking

• bóm

Aafleijinge

• bómbardere, bómbardement
• kakebóm, stinkbóm

Verwantje wäörd

• bómbarie, bómme
• granaat

Zagswies

• Hie/dao kós waal 'n bóm ómplóf zeen: Hie/dao is 't einen óngerein.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	bóm		bómme	bómmen
	IPA	/bʊ̀m/		/bʊ́mə/	/bʊ́mən/
dim.	sjrif	bumke	bumken	bumkes
	IPA	/bø̀m̥kə/	/bø̀m̥kən/	/bø̀m̥kəs/	/bø̀m̥kəz/

In anger spraoke

[1]

• Frans: bombe v
• Ingels: bomb
• Nederlandjs: bom g
• Pruus: Bombe v
• Spaans: bomba v
• Zweeds: bomb g

Wirkwaord

Neet-lemma

bóm /bʊ̀m/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van bómme
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van bómme

Aafbraeking

• bóm