bögkem

Mofers[bewirk]
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
bögkem m /bœgəm/
- (aeteswaar) 'ne geruikdjen en gezaten hieëring
- (euverdrechtelik) emes sónger humor
- Aafbraeking
- bögk-em
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 86.
Verbuging[bewirk]
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | bögkem | bögkeme | bögkemen | |
IPA | /bœgəm/ | /bœgə̽mə/ | /bœgə̽mən/ | ||
dim. | sjrif | bögkemke | bögkemken | bögkemkes | |
IPA | /bœgə̽m̥kə/ | /bœgə̽m̥kən/ | /bœgə̽m̥kəs/ | /bœgə̽m̥kəz/ | |
dat. | sjrif | bögkem | bögkeme | bögkemen | |
IPA | /bœgəm/ | /bœgə̽mə/ | /bœgə̽mən/ |
In anger spraoke[bewirk]
[1]
- Ingels: red herring
- Nederlandjs: bokking(nl:) g
- Pruus: Bückling m
- Zweeds: böckling g