balalaika

'ne balalaika

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

balalaika m /bála̽'lài̯ka: ~ bála̽'lài̯kʲa:/ ballala\jka

1. (meziek) e driesnäörig russisch tokkelinsterment mit 'nen drieheukigen, houtere klankkas en 'ne langen hals

Aafbraeking

• ba-la-lai-ka

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	balalaika		balalaika's
	IPA	/bála̽'lài̯ka:/		/bála̽'lài̯kà:s/	/bála̽'lài̯kà:z/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	balalaika		balalaika's
	IPA	/bála̽'lài̯ka:/		/bála̽'lài̯kà:s/	/bála̽'lài̯kà:z/

In anger spraoke

Esperanto: balalajko(eo:) Fins: balalaikka Frans: balalaïka v Ingels: balalaika Nederlandjs: balalaika g

Pruus: Balalaika v Russisch: балалайка(ru:) v Spaans: balalaica v Zweeds: balalajka v