balk

e deil belk [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

balk m /bál̥k/

1. (boewkónde) 'ne paol mit veer kantje, meis mit 'n stiependje of dragendje functie
2. e väölvlaak mit zès rechheukige ziejvlakke, ach hookpuntjen en twellef röbbe
3. (euverdrechtelik) 'nen diekke streep, wie bie 't noeatesjrif

Aafbraeking

• balk

Aafleijinge

• balkebrie
• herrebalk, noeatebalk, rösbalk, waesbalk

Verwantje wäörd

• badding, blok, kaeper, lat, plaaj, plank, treem

Zagswies

• Det kan in 'ne balk: Det is hieël biezunjer. (Teikes veur biezunjer gebeurtenisse te herinjere sneej me dökker inne zwaorsten draagbalk vanne zöldering baove de koestal.)

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 70.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	balk		belk
	IPA	/bál̥k/	/bálg/	/bǽl̥kʲ/	/bǽlgʲ/
dim.	sjrif	belkske	belksken	belkskes
	IPA	/bǽl̥kʲe/	/bǽl̥kʲen/	/bǽl̥kʲes/	/bǽl̥kʲez/
dat.	sjrif	balk		belk
	IPA	/bál̥k/	/bálg/	/bǽl̥kʲ/	/bǽlgʲ/

In anger spraoke

[1]

• Fins: palkki
• Frans: poutre v
• Ieslandjs: viður m mv, bjálki m
• Ingels: beam^(en:)
• Japans: 線^(ja:)
• Nederlandjs: balk^(nl:) g
• Pruus: Balken m
• Spaans: perfil m
• Volapük: bem^(vo:)
• Zweeds: bjälke g

Nederlandjs

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

balk g /balk/

1. balk

Verbuging

	inkelvaad	mieëvaad
nom.:	balk	balken
dim.:	balkje	balkjes