banjo

Van Wiktionary

'ne banjo

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

banjo m /bàɲo/

  1. (meziek) e snaorinsterment mit veer toet zès snaoren en 'ne rónje klankkas mit dao-op e trómvel gespanne, det meis get sjerp klink
    Loester noe! Dao speeltj Jo oppe banjo.
Aafbraeking
  • banj-o

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif banjo banjo's
IPA /bàɲo/ /bàɲò:s/ /bàɲò:z/
dim. sjrif benjeuke benjeuken benjeukes
IPA /bæ̀ɲø̀:kə/ /bæ̀ɲø̀:kən/ /bæ̀ɲø̀:kəs/ /bæ̀ɲø̀:kəz/
dat. sjrif banjo banjo's
IPA /bàɲo/ /bàɲò:s/ /bàɲò:z/

In anger spraoke[bewirk]