begijn

Van Wiktionary

Nederlandjs[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

begijn v /bə.'ɣɛi̯n/

  1. begien (die de gelofte neet aafgelag haet)

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
nom.: begijn begijnen
dim.: begijntje begijntjes