bekiek

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bekiek m /bə'kʲí:kʲ/

  1. get veur te zeen, get det te bekieken is
Aafbraeking
  • be-kiek
Variaasje
Zagswies
  • väöl bekiek höbbe/bringe: opvalle
  • väöl bekiek trèkke: daoveur zeen det väöl luuj kómme kieke
  • väöl bekiek gaeve: daoveur zeen det dao väöl te zeen is
  • veur väöl bekiek zorge: get op laote valle

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bekiek
IPA /bə'kʲí:kʲ/ /bə'kʲí:gʲ/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif bekiek
IPA /bə'kʲí:kʲ/ /bə'kʲí:gʲ/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

bekiek /bə'kʲí:kʲ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van bekieke
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van bekieke
Aafbraeking
  • be-kiek
Aafleijinge

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

bekiek /bə'kʲikʲ/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van bekieke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van bekieke
  3. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van bekieke
Aafbraeking
  • be-kiek
Variaasje