beleidiging

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

beleidiging v (Nederlands: belediging)

• Mofers: belei~diging

Sinneniem

• afrónt

Verbuging

beleidiginge, beleidigingske

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

beleidiging v /bə'lɛ́i̯dɪ̽ʝɪŋ/

1. 'n verletsing vanne persuuenlike ieër van emes anges
2. 'n beleidigendje hanjeling of uting

Aafbraeking

• be-lei-di-ging

Verwantje wäörd

• vróntwaerdiging

Samestèlling

• beleidig- + -ing

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	beleidiging		beleidiginge	beleidigingen
	IPA	/bə'lɛ́i̯dɪ̽ʝɪŋ/		/bə'lɛ́i̯dɪ̽ʝɪŋe/	/bə'lɛ́i̯dɪ̽ʝɪŋen/
dim.	sjrif	beleidigingske	beleidigingsken	beleidigingskes
	IPA	/bə'lɛ́i̯dɪ̽ʝɪ̽ŋ̊skʲe/	/bə'lɛ́i̯dɪ̽ʝɪ̽ŋ̊skʲen/	/bə'lɛ́i̯dɪ̽ʝɪ̽ŋ̊skʲes/	/bə'lɛ́i̯dɪ̽ʝɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: beleidiging

Frans: injure v, insulte v Ingels: insult(en:) Nederlandjs: plaatsing g Pruus: Beleidigung v

Sjinees: 慁(zh:) Spaans: insulto m Zweeds: förolämpning g