besjuut

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

besjuut v (Nederlands: beschuit)

Varrejasie
Verbuging

besjute, besjuutje


besjute

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

besjuut v /bə'ʃʉ̜́:t/

  1. (aeteswaar) 'ne mekkelik te vertaere druuege vorm van wègk daen me maak door 't es e bruuedje twieë kieër te bakken op 'n leger temperatuur
Aafbraeking
  • be-sjuut
Net get anges gesjreve
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 77.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif besjuut besjute besjuten
IPA /bə'ʃʉ̜́:t/ /bə'ʃʉ̜́:d/ /bə'ʃʉ̜́:tə/ /bə'ʃʉ̜́:tən/
dim. sjrif bə'ʃuutje bə'ʃuutjen bə'ʃuutjes
IPA /bə'ʃʉ̜́:cə/ /bə'ʃʉ̜́:cən/ /bə'ʃʉ̜́:cəs/ /bə'ʃʉ̜́:cəz/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk