Naar inhoud springen

besmètting

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

besmètting v /bə'sm̥e̞tɪŋ/

  1. 'n bloeatstèlling aan 'n krenkdjekeen of 'n radioaktieve stóf door aanraking of innaam
Aafbraeking
  • be-smèt-ting
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif besmètting besmèttinge besmèttingen
IPA /bə'sm̥e̞tɪŋ/ /bə'sm̥e̞tɪŋe/ /bə'sm̥e̞tɪŋen/
dim. sjrif besmèttingske besmèttingsken besmèttingskes
IPA /bə'sm̥e̞tɪ̽ŋ̊skʲe/ /bə'sm̥e̞tɪ̽ŋ̊skʲen/ /bə'sm̥e̞tɪ̽ŋ̊skʲes/ /bə'sm̥e̞tɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]