Naar inhoud springen

aanstaeking

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

aanstaeking v /á:n̥stɛ́:kʲɪŋ/

  1. de hanjeling of 't veurval van 't aanstaeke (van vuur of krenkdjes)
Aafbraeking
  • aan-stae-king
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanstaeking aanstaekinge aanstaekingen
IPA /á:n̥stɛ́:kʲɪŋ/ /á:n̥stɛ́:kʲɪŋe/ /á:n̥stɛ́:kʲɪŋen/
dim. sjrif aanstaekingske aanstaekingsken aanstaekingskes
IPA /á:n̥stɛ́:kʲɪ̽ŋ̊skʲe/ /á:n̥stɛ́:kʲɪ̽ŋ̊skʲen/ /á:n̥stɛ́:kʲɪ̽ŋ̊skʲes/ /á:n̥stɛ́:kʲɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[van 'n krenkdje]