Naar inhoud springen

bestumming

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

bestumming v /bə'stǿmɪŋ/

  1. 't injpuntj van 'n reis of waar die me versjik haet
    De bestumming van dezen trein is Mestreech.
  2. 't rizzeltaat en 't doel van 'n hanjeling of get woraan me wirk
    Dit geboew krieg horeca es bestumming wen 't vaerdig is.
  3. 'n weitesjappelike meneer veur vas te stèlle waat get is of wo-oet 't besteit
  4. de hanjeling van 't bestumme, get det me vasgestèldj of vasgezatj haet
  5. (spraoklieër) e waord det of 'ne waordgroep dae e zatsdeil bepaoltj
  6. (synoniem) anger waord veur veursjrif ('n aanwiezing)
Aafbraeking
  • be-stum-ming
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bestumming bestumminge bestummingen
IPA /bə'stǿmɪŋ/ /bə'stǿmɪŋe/ /bə'stǿmɪŋen/
dim. sjrif bestummingske bestummingsken bestummingskes
IPA /bə'stǿmɪ̽ŋ̊skʲe/ /bə'stǿmɪ̽ŋ̊skʲen/ /bə'stǿmɪ̽ŋ̊skʲes/ /bə'stǿmɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

bewirk


[3]

bewirk