biewäördelike bestumming

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

biewäördelike bestumming v /bí:wœ́:rdəlɪkʲe bə'stǿmɪŋ/

  1. (spraoklieër) e zatsdeil of e waord det infermaasje guuef euver det det in 't gezagdje (de wirkwäörd) oetgedrök wuuert
Aafbraeking
  • bie-wäör-de-li-ke be-stum-ming
Synoniem
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif biewäördelike bestumming biewäördelike bestumminge biewäördelike bestummingen
IPA /bí:wœ́:rdəlɪkʲebə'stǿmɪŋ/ /bí:wœ́:rdəlɪkʲebə'stǿmɪŋe/ /bí:wœ́:rdəlɪkʲebə'stǿmɪŋen/
dim. sjrif biewäördelik bestummingske biewäördelik bestummingsken biewäördelike bestummingskes
IPA /bí:wœ́:rdəlɪgʲbə'stǿmɪ̽ŋ̊skʲe/ /bí:wœ́:rdəlɪgʲbə'stǿmɪ̽ŋ̊skʲen/ /bí:wœ́:rdəlɪkʲebə'stǿmɪ̽ŋ̊skʲes/ /bí:wœ́:rdəlɪkʲebə'stǿmɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]