betouvering

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

betouvering v /bə'tɒ́u̯və̽rɪŋ/

  1. 'n verangering die door magie opgelag wuuert
Aafbraeking
  • be-tou-ve-ring
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif betouvering betouveringe betouveringen
IPA /bə'tɒ́u̯və̽rɪŋ/ /bə'tɒ́u̯və̽rɪŋe/ /bə'tɒ́u̯və̽rɪŋen/
dim. sjrif betuiveringske betuiveringsken betuiveringskes
IPA /bə'tœ́i̯ve̽rɪ̽ŋ̊skʲe/ /bə'tœ́i̯ve̽rɪ̽ŋ̊skʲen/ /bə'tœ́i̯ve̽rɪ̽ŋ̊skʲes/ /bə'tœ́i̯ve̽rɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke[bewirk]