bewósteloosheid

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bewósteloosheid v /bə'wʊstəlò:sɛ́i̯d/

  1. d'n toestandj worin me gein gewaarwaeringen oete ómgaeving óngergeit, d'n toestandj worin me nimmieë bie bewósheid is
Aafbraeking
  • be-wós-te-loos-heid
Variaasje
Antoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bewósteloosheid bewósteloosheje
bewóstelooshede
bewóstelooshejen
bewósteloosheden
IPA /bə'wʊstəlò:sɛ́i̯d/ /bə'wʊstəlò:sé:je/
/bə'wʊstəlò:sé:de/
/bə'wʊstəlò:sé:jen/
/bə'wʊstəlò:sé:den/
dim. sjrif bewósteloosheidje bewósteloosheidjen bewósteloosheidjes
IPA /bə'wʊstəlò:sɛ́i̯ce/ /bə'wʊstəlò:sɛ́i̯cen/ /bə'wʊstəlò:sɛ́i̯ces/ /bə'wʊstəlò:sɛ́i̯cez/

In anger spraoke[bewirk]