Naar inhoud springen

bewósteloos

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

bewósteloos /bə'wʊstəlò:s/

  1. zich bevinjendj in 'nen toestandj worin me gèn bewósheid haet en gèn gewaarwaeringen oete ómgaeving óngergeit
Aafbraeking
  • be-wós-te-loos
Variaasje
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif bewósteloze bewóstelozen bewósteloze bewósteloos bewósteloze bewósteloos bewósteloos
IPA /bə'wʊstəlò:zə/ /bə'wʊstəlò:zən/ /bə'wʊstəlò:zə/ /bə'wʊstəlò:s/ /bə'wʊstəlò:z/ /bə'wʊstəlò:zə/ /bə'wʊstəlò:s/ /bə'wʊstəlò:z/ /bə'wʊstəlò:s/ /bə'wʊstəlò:z/
partitief sjrif bewósteloos
IPA /bə'wʊstəlò:s/ /bə'wʊstəlò:z/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) bewósteloos (toe) (wie) bewósteloos (geer)
IPA /wì: bə'wʊstəlò:s tú:/ /wì: bə'wʊstəlò:s ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[bewirk]

Biewaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

bewósteloos /bə'wʊstəlò:s/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • be-wós-te-loos