bezitsel

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

bezitsel ó /bə'zɪtsel/

  1. e middel veur 'n moer glaad mit aaf te wirke det me d'reuverhaer kan sjiljeren of die kan behange
Aafbraeking
  • be-zit-sel
Samestèlling

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bezitsel bezitsele bezitselen
IPA /bə'zɪtsel/ /bə'zɪtse̽le/ /bə'zɪtse̽len/
dim. sjrif bezitselke bezitselken bezitselkes
IPA /bə'zɪtse̽l̥kʲe/ /bə'zɪtse̽l̥kʲen/ /bə'zɪtse̽l̥kʲes/ /bə'zɪtse̽l̥kʲez/
dat. sjrif bezitsel bezitsele bezitselen
IPA /bə'zɪtsel/ /bə'zɪtse̽le/ /bə'zɪtse̽len/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk