Naar inhoud springen

bieveuging

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

bieveuging v /bí:vø̀:ɣɪŋ/

  1. get det örges biegeveug is, de hanjeling van 't bieveuge van get
  2. (spraoklieër) e waorddeil det zelf gei waord is, meh waal e waord vörmp wen 't bie (aan of in) 'n anger waord gezatj wuuert
Aafbraeking
  • bie-veu-ging
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bieveuging bieveuginge bieveugingen
IPA /bí:vø̀:ɣɪŋ/ /bí:vø̀:ɣɪŋe/ /bí:vø̀:ɣɪŋen/
dim. sjrif bieveugingske bieveugingsken bieveugingskes
IPA /bí:vø̀:ɣɪ̽ŋ̊skʲe/ /bí:vø̀:ɣɪ̽ŋ̊skʲen/ /bí:vø̀:ɣɪ̽ŋ̊skʲes/ /bí:vø̀:ɣɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]