Naar inhoud springen

toeveugsel

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

toeveugsel ó /tù:vø̀:xsəl/

  1. get det örges bie gedaon of d'raan gezatj wuuert, get det toegeveug wuuert aan get anges
  2. (spraoklieër) e grammatikaal waorddeil det op zich allein neet veur kan kómme, mer allein gebónjen aan 'n anger morfeem veur dan de waordstam te vörme
Aafbraeking
  • toe-veug-sel
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif toeveugsel toeveugsele toeveugselen
IPA /tù:vø̀:xsəl/ /tù:vø̀:xsə̽lə/ /tù:vø̀:xsə̽lən/
dim. sjrif toeveugselke toeveugselken toeveugselkes
IPA /tù:vø̀:xsə̽l̥kə/ /tù:vø̀:xsə̽l̥kən/ /tù:vø̀:xsə̽l̥kəs/ /tù:vø̀:xsə̽l̥kəz/
dat. sjrif toeveugsel toeveugsele toeveugselen
IPA /tù:vø̀:xsəl/ /tù:vø̀:xsə̽lə/ /tù:vø̀:xsə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]