Naar inhoud springen

inveugsel

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

inveugsel ó /ɪ́nvø̀:xsəl/

  1. (lètterlik) get det in get anges gezatj wuuert
  2. (spraoklieër) e waorddeil det zelf losstäöndj gei waord is en gein beteikenis haet, det tösse twieë deil van 'n samestèlling gezatj wuuert of tössen e naamwaord en 'n achterveugsel
    "-e-" in "spraokeloos" is e inveugsel (spraok + -e- + -loos).
Aafbraeking
  • in-veug-sel
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif inveugsel inveugsele inveugselen
IPA /ɪ́nvø̀:xsəl/ /ɪ́nvø̀:xsə̽lə/ /ɪ́nvø̀:xsə̽lən/
dim. sjrif inveugselke inveugselken inveugselkes
IPA /ɪ́nvø̀:xsə̽l̥kə/ /ɪ́nvø̀:xsə̽l̥kən/ /ɪ́nvø̀:xsə̽l̥kəs/ /ɪ́nvø̀:xsə̽l̥kəz/
dat. sjrif inveugsel inveugsele inveugselen
IPA /ɪ́nvø̀:xsəl/ /ɪ́nvø̀:xsə̽lə/ /ɪ́nvø̀:xsə̽lən/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]