Naar inhoud springen

binneplaats

Van Wiktionary

keek oppe binneplaats van e pelies

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

binneplaats v /bɪ́nepl̥à:ts/

  1. 'n aope ruumdje die ómgaeven is door geboewe, döks tössen e veur- en 'n achterhoes
Aafbraeking
  • bin-ne-plaats
Samestèlling
Zagswies
  • Me zaet det midden oppe binneplaats van 't kestieël 'n sjat begrave ligk.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif binneplaats binneplaatse binneplaatsen
IPA /bɪ́nepl̥à:ts/ /bɪ́nepl̥à:dz/ /bɪ́nepl̥à:tsə/ /bɪ́nepl̥à:tsən/
dim. sjrif binneplaetske binneplaetsken binneplaetskes
IPA /bɪ́nepl̥ɛ̀:tskʲe/ /bɪ́nepl̥ɛ̀:tskʲen/ /bɪ́nepl̥ɛ̀:tskʲes/ /bɪ́nepl̥ɛ̀:tskʲez/

In anger spraoke

[bewirk]