Naar inhoud springen

birke

Van Wiktionary

'n birke plank

Mofers

[bewirk]

Bieveugelik naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

birke /bɪ́r̥kʲe/

  1. gemaak van birkenhout
Aafbraeking
  • bir-ke
Variaasje
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif birke birken birke birken birke birken birke birken birke birken birke birken
IPA /bɪ́r̥kʲe/ /bɪ́r̥kʲen/ /bɪ́r̥kʲe/ /bɪ́r̥kʲen/ /bɪ́r̥kʲe/ /bɪ́r̥kʲen/ /bɪ́r̥kʲe/ /bɪ́r̥kʲen/ /bɪ́r̥kʲe/ /bɪ́r̥kʲen/ /bɪ́r̥kʲe/ /bɪ́r̥kʲen/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif
IPA
Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet zoea dök veur. In debirk vel kaltj me lever van (gemaak) van birkenhout.

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

birke /bɪ́r̥kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van birk
Aafbraeking
  • bir-ke