blöf

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord[bewirk]

blöf m (Nederlands: bluf)

Verbuging

—, —


Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

blöf m /blœf/

  1. 'n uting die gemèndj is te laoten euverkómme det me mieë kan of sterker is wie de wörkelikheid
Aafbraeking
  • blöf
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blöf
IPA /blœf/ /blœv/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif blöf
IPA /blœf/ /blœv/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

blöf /blœf/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van blöffe
  2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van blöffe
  3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van blöffe
  4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van blöffe
  5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van blöffe
Aafbraeking
  • blöf
Variaasje