Naar inhoud springen

blomeprach

Van Wiktionary

blomeprach

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

blomeprach v /bló:məpr̥ax/

  1. 'n rieke sjoeanheid van (sier)blome
    Eigentlik mós te-n 'ns bie die innen haof gaon loere; dao is 't ein blomeprach!
Aafbraeking
  • blo-me-prach
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif blomeprach
IPA /bló:məpr̥ax/ /bló:məpr̥aɣ/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke

[bewirk]