prach

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

prach v /pr̥ax/

  1. 'n rieke sjoeanheid, 'n uterlike sjoeanheid van versieringe
    Kies waat 'n prach in die kirke.
    Det waas 'n prach óm te zien wie die langstrochte mitte vastelaovendj.
Aafbraeking
  • prach
Aafleijinge

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif prach
IPA /pr̥ax/ /pr̥aɣ/
dim. sjrif
IPA

In anger spraoke[bewirk]