Naar inhoud springen

boekser

Van Wiktionary

twieë boeksers [1]
'ne boekser [2]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

boekser m /buksər/

  1. emes dae aan boekse duit
  2. (bieëster) e korthäörig hónjsras mit 'n platte snoetsj van 'n middelmäötige gruuetdje
Aafbraeking
  • boek-ser
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif boekser boeksers
IPA /buksər/ /buksər̥s/ /buksərz/
dim. sjrif buukserke buukserken buukserkes
IPA /bʉ̜ksə̽r̥kə/ /bʉ̜ksə̽r̥kən/ /bʉ̜ksə̽r̥kəs/ /bʉ̜ksə̽r̥kəz/
dat. sjrif boekser boeksers
IPA /buksər/ /buksər̥s/ /buksərz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: bókser


[2]